Hayat dediğimiz kavga,
Sevdaya dahil mi?
Yoksa bi’sevda gibi mi yaşamalı hayatı.
Tümüyle,bütünüyle.
Güneşiyle ve onun cehennemiyle,
Gecesiyle ve onun karanlığıyla.
Öylesine döndüm arkama
Bir amacı vardı aslında ama
Kendimi bile kandırdım.
Boş yere,sebepsiz yere.
Beni seven birinin olmasından şüpheleniyorum,
Sevmesinler beni.
Gözlerini anlamlandırmak istiyorum gözlerimde
Vakit giderken gece.
Artık ne o sularda kaybolduğum kadar özgürlüğüm var,
Ne de ateşte pişenler kadar sıcak olucaklar var.
Burası soğuk bir hapishane
Müebbetim hala gözlerinde.
Geceler bile gölgende kalıyor
Sonra sabah oluyor
Güneş seni kıskanıyor
Daha ilk doğuşunda teslim oluyor
Oluyor,olmasına da;
Bir de ben varım senin güneş sisteminde.
İnsanlar kırık cam parçaları gibidir.
Herkes farklı yerlere dağılmıştır zamanla.
Sen toplamak istersin bir araya ama,
Toplayamazsın elin kanar sonra.
Görmezden gelmek istersin,
Yutarsın kelimeleri.
Dışarıda bir şey yağmıyor sarhoş güzelim.
Her şey içimde,izin vermiyorum tek bir yaşa bile.
Üzülme sensizlikteyken değilim sessizlikte.
Çünkü sen buradasın,kalbimde.
Kafes oluyor bu kemikler kalbime
Sevgilim bir günün sonu şimdi
İnsanlar kalabalık,arabalar dönüyor evlerine
Bense seni düşlüyorum bi karşıyaka sahilinde
Uzat bana uzak ellerini
Benden sakınma gülüşlerini,düşlerini
İzmir yine yaşantısı içinde uğultulu
Nereden hangi satırla başlasam bilmiyorum
Hoş bu bir aşk şiiri değil
Ne kadar loş şu caddeden süzen ışıklar
Kalabalıklar var etrafımda hallice
İçimde küçük bir çocuk,yetiştirilmeyi bekleyen
Dalgalar çok sert vuruyor kıyıma
Birkaç düşünce
Hepsi meçhul,yahut beyhude
Yoruldum bu yolu yürümekten
Başka yolum yok, ölümüm hariç.
Fikrim yok düşüncelerim hiç
Dört taraf derya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!