K ainata Düşen Sahte Kralsın

Kainata düşen sahte kralsın
Hırsın gölgesinde, kalıp gizlenen
Zamanın emrinde, boş bir masalsın
Vakti geldiğinde yolu gözlenen

Adem ile havva neslinden gelen
Hesabı mahşere, kesilen varlık
İçindeki nefsi, maddeye bölen
Manevi duygudan yoksun insanlık

Ebedi olmayan, anlık misafir
Eşsiz olduğuyla, övünen fani
Sonsuzluk içinde dilimlik kesir
Hangimiz ölüme olmuş ki mani

Bütün teselliler çekti kendini
Şimdi yalnızlığı pay etmekteyim
Şu insanoğlunun, bütüm derdini
Sanki her gece ben, ben çekmekteyim

Nereye çevirsem, perişan durum
Taş üstünde taş yok, her yer tarümar
İnanç kavramında büyük uçurum
Etrafıma baksam, yok öyle mimar

Nerede o asil, şaşalı kuvvet
Göster kudretini, yalan devrilsin
Bütün asileri, bir anda mahvet
Sana inananlar çıkıp sevinsin

Utanmasa tanrım, kul denen beşer
Bir başka ilahı, ilah yapacak
Zevler deryasında, kulaç atan şer
Akıllarda böyle kanat çırpacak

Kaybolan insanlık, mukaddes davam
Nefis direndiğim, hakiki hasım
Rab sığınacağım, benim tek yuvam
Yeter ki sapmasın, o akıl tasım