Bir Park ki çay demlenmiş, içersin keklik kanı,
Efkâr dağıtıyorsun, herkesin ister canı…
Eyvah üç beş maganda, cisim fırlatıyorlar,
Parkıma nazar değdi, kim bu soytarılar?
Anladım bu kargaşa, utanmaya başladım,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
