Jilet kesiği Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Sesin değince kulağıma
İçimde kırıldı umutsuzluklarin fay hatları
Arci depremler yaşadı yüreğim
Ellerim ilk defa bu kadar sıcaktı
Yüzüme gelip yerleşmişti aptal bir gülümseme
Dudaklarım kelimeleri saklıyordu
Dilim parmaklıklari yırtmaya çalışan bir mahkum edasında volta atıyordu damagimin en ücra ve tenha sokaklarında

Aynadaki suretimden utanıyordum bu gözler bu dudaklar bu gülümseyen yanaklar benim değil di sanki ben yillar önce kara topraklara görmüştüm çocuk gülüşlerimi

Jilet kesiği bir acının içinde kan pirtisiydim
Korkup kaciyordum git diyordu içimdeki uslupsuz ben git ona git nereye kime demeden çıkıyordu yüreğim yola

Güneş ilk defa tenimi yakıyordu rüzgar ilk defa saçlarımı tariyordu bir adım ilerisini göremeyen ben bir adım ilerideydim
Korku değildi yaşadıklarım kucuk bir çocuğun gözlerinden bakıyordum hayata
Sanki duygularım alınmış
Hissis di tüm bedenim
Parmak uçlarım saclarimdaki aklari ayikliyordu
Kemiyetsiz kalıyordu her sözcük
Dilim dudaklarım arasında küf tutuyordu

Arena kurulmuş matador çoktan çıkmıştı sahaya
Matadormuydum yoksa boğa mı
İlk darbeyi almaktan çok korkuyordum
Bebek adımları atıyordum düşmek değil di korktuğum düştüğümde Bedenimde oluşacak olan darbe ve bende bıraktığı derin iz