Malatya diyorlar Anadolu’nun,
Bağrında bir güldür görenler bilir
Yazıhan ovası yeşillendi ya
Bire kaç verirmiş derenler bilir
Beydağları kucaklamış şehri
Bu ne hal çöplükmü denizine bak!
Benim İstanbulum böyle degildi.
Köyü bile aratıyor,şehirden ırak;
Benim İstanbulum böyle değildi.
Dur denmemiş anadolu göçüne,
Hani bıraktım diyordun,
Gene sigara ağzında!
İlk işindir sabahleyin;
Lokma geçmez boğazında!
Çocuk değil, ergen yaşın,
Umutlar filize durduğu zaman,
Yelden etkilenir,unutmayasın! ,
Gururun tavana vurduğu zaman,
Dilden etkilenir,unutmayasın! ,
Zamana kıymaktır tembelin işi,
İstekleri bitmez insanoğlunun,
Biri bulsa iki ister şüphesiz!
Mülkün tamamını koysan önüne;
Bana yeter deyip kalkmaz şüphesiz!
Medeni tarlaya girmek istemez,
Taşla diken hep vardı,
Hayat denen yollarda,
Seven güzel aradı,
Hayat denen yollarda.
Kadehler meyler gider,
Gariban birine misafir oldum,
Gördüğüm hayatta görmediklerim!
İzledim durumu mütesir oldum,
Gördüğüm hayatta görmediklerim!
Yalnız kimsesizdi dağın başında,
Şu yalan Dünya’nın insan selinde,
Kimi acılara dost olmuş gider,
Kimi umut deyi gurbet elinde,
Kimi zevkler ile mest olmuş gider.
Tiz oynadı,tez gittiler,
Gene meydan bize kaldı!
Havayı da kirlettiler;
Gene meydan bize kaldı!
Senden başkasını adam saymazsın,
Hele sana adam diyen kimler var?
Kalp kırma sanatın hiçte doymazsın,
Hele sana adam diyen kimler var?
Süt veren ineği sevmeyen olmaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!