yağmurlu bir gündü İzmit’te
her zamanki gibiydi aslında her şey
tekdüze binalarda, sokaklarda…
yaşam devam ediyordu işte
nice hayalleri yaşamış ve yaşatmış
ve nice hayallere mezar olmuş bu kentte
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta