İzlenimlerim Şiiri - Yorumlar

Zeliha Bicer
358

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

İnsanlara ne olmuş diye soruyorum kendime. Eskiden elinde filesiyle ya da ekmeği ve gazeteyi koltuğunun altına sıkıştırıp evine gelenleri düşündüm de ne güzel insanlardı. İnsanlara inanan,değer veren,gözlerinin taa içinde sevgi olan. Öfkelenseler de ağızlarından çıkacak olan söze dikkat ederlerdi. Bu gün öfkeli insanlar gördüm,tahammülsüzlüğün doruklarındaydılar. Hiç mi saygıları kalmadı insana insanlığa, bir başka insanın hakkını alan açıkgöz sayılır oldu. Oysa eskiden buna terbiyesizlik denilirdi. Herkesin giysileri aynıydı. Ayakkabılarına pençe yaptırırlardı. Yoksulluk vardı ancak henüz yürekler yoksullaşmamıştı. Şimdi fast food yaşar olduk insan ilişkilerimizi de aynı giysilerimiz gibi anlık görmeye başladık. Bu gün böyle insanları gördüğüm için üzüldüm çok üzüldüm. Saygı ne önemli şeymiş bir kez daha anladım. Bencilliğin, nalıncı keseri gibi sürekli kendine yontmanın çirkinliği yüzüme tokat gibi vurdu. Gözlerimi yumdum,görmek istemedim böylesi insanları ayrıldım oradan nefes alamadım,üstüme sineceğinden korktum bir an tüm bu çirkinliğin..

Tamamını Oku
  • İbrahim Dikmen
    İbrahim Dikmen 10.04.2006 - 15:01

    Öncelikle böylesine önemlibir konuya değindiğiniz için teşekkür ederim.maalesef sizinde değindiğiniz gibi artık dostluklar yozlaşmış,insanlık saygısını yitirmiş,gülmeler sahteleşmiş sırtını döndüğün anda vurmaya hazırlanan insanlarla dolmuş,bir elin parmakları kadar sayılı kalmış dost dediklerimiz.sanırım bizi bizden daha iyi anlayacak insan kalmamış.

    yüreğine sağlık bu konuya değindiğiniz için.

    saygı ve sevgilerimle...

    Cevap Yaz
  • Selma Şengören
    Selma Şengören 08.04.2006 - 21:11

    Güzel bir konuya değinmişsin Zeliş..Yazını okuyunca bir şiirim aklıma geldi, izninle onu yazmak istiyorum.Kutluyorum canım yazını, sevgimle..

    Ne güzel insanlar gördüm..

    Bilinmezliklerin içinde insanların ruhu,
    Ne Arif insanlar gördüm, bilinmezliklerde çırpınan
    Gönlü ağlayan ama yüzü gülen,
    Olmasını istemediği olaylarda
    Olumsuz ilmekleri ilimleriyle dokuyan...
    Tamahsız alın terini vicdanına sindiren,

    Ellerini toprakta unutan
    Mertliğiyle yücelen
    Ne güzel insanlar gördüm.

    Düşüncelerinin kuvvetiyle,
    Namert insanları küçülten
    Bakışlarının özgüveniyle
    Tertemiz kişiliğini anlatan
    Ne güzel insanlar gördüm.

    Onurlu gibi görünüp te...
    Yüreği onurdan çok uzak,
    Varlığını değerli giysilerle örtmüş
    Ama
    Yalınlığının gerçeğinde
    Ruhları zavallı insanlar gördüm.

    Cevap Yaz
  • Mürsel Adıgüzel
    Mürsel Adıgüzel 08.04.2006 - 12:34

    Duyarlı yorumun için tebrikler Sayın Zeliha Biçer.Çok güzel bir sorgulama ve mesaj dolu bir yazı, yazmışsınız.Sevgiyle kalın. Mürsel Adıgüzel '

    Cevap Yaz
  • Nazan İzmirli
    Nazan İzmirli 08.04.2006 - 00:56

    Yoksulluk vardı ancak henüz yürekler yoksullaşmamıştı............................

    Sevgili Zeliha ,ne güzel dile getirdin gündemi...
    Yüreğin ve kalemin sağolsun

    Nazan İzmirli

    Cevap Yaz
  • Mehmet Tekeci
    Mehmet Tekeci 07.04.2006 - 22:02

    kaybolan erdemlerimizi hatırladım yazınızı okuyunca zeliha hanım.saygı ve muhabetlerimle...

    Cevap Yaz
  • Jale Gedizlioğlu
    Jale Gedizlioğlu 07.04.2006 - 12:19

    Çok doğru tesbitin Zelihacığım eskiden 'Erdem, Zerafet' vardı. Malesef bu değer bununla beraber bir çok değerleri yitirmiş toplumumuz çok acı ile seninde yazında bahsettiğin gibi gözlemliyoruz.
    Kutlarım yazını
    sevgiler

    Cevap Yaz
  • Duygu Bedir
    Duygu Bedir 06.04.2006 - 23:56

    Haklısın canım. Katılıyorum. Bu durumun bir de sosyal boyutu var. Yaşam şartları o kadar çok zorlaştı ki...İnsanlar sadece günü kurtarma çabasında...Ekonomik sıkıntı ayyukaya çıktıkça ahlaki yapı da bozuluyor. Gittikçe sevgisiz, saygısız bir topluma dönüşüyoruz. Evet eskiden de yoksulluk vardı ama aile kızı-oğlu-gelini-torunu ile beraber oturuyordu ve yardımlaşma sonucu aile yapısı daha sağlam duruyordu. Tebrikler. Sevgilerimi yolluyorum.

    Cevap Yaz
  • Zühal Demiröz
    Zühal Demiröz 06.04.2006 - 00:11

    Bende korkuyorum ve kaçıyorum ama bir gün çok az kalacağımızı düşünmek daha da kokutucu diye düşünüyorum. Zuhal Demiröz

    Cevap Yaz
  • Kıymet Kuşçu
    Kıymet Kuşçu 05.04.2006 - 23:56

    İnsanlığın yok olup gittiği dünyanın ardından öyle
    bakıp durmaktayız.Tüm örf ve adetlerimizi yitirdiğimiz ve 'ye kürküm ye' devrinin hüküm
    sürdüğü çıkarcı, maddiyatçı insanlığını yitirmiş
    bu toplum beni çok korkutuyor.Ve maalesef ki
    böyle bir dünyada çocuk yetiştirmeye çalışıyoruz.
    Ve o kokunun üstlerine/üstümüze sinmesine fırsat
    vermemeye çalışarak.Allah yardımcımız olsun. Umudumu yitirmedim.İyi ve aydınlık günler
    gelecek.
    Paylaşımınız için teşekkürler.Sevgilerimle.

    Cevap Yaz
  • Nevin Özveri
    Nevin Özveri 05.04.2006 - 21:11

    Sevgili Zeliha...yalnızca maddi değerlerin hüküm sürdüğü,gönül inceliklerinin git gide yok olduğu,sevgisiz,saygısız duygusuz insanların çığ gibi büyüdüğü bir dünyadayız.Bu durum bazen beni de korkutur...Ama bir gün elbet aydınlığa çıkacaktır karanlıklar...tıpkı Nazım'ın dediği gibi..''ben yanmasam,sen yanmasan,biz yanmasak...nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa....''
    yüreğine sağlık....sevgimle......
    nevin özveri

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta