İzi kaldı bile yüreğinin

nasıl tutayım hayallerin ucunu
açmazını bunca yitirmişken
ya da hep düştüğüm aldanmacada aksi bunca gerçekleşmişken
neresinden döneyim sana çıkan yolların
dün sustu, silindi sabıka kayıtları
zaman avaz avaz yarın
bu serzeniş, henüz artçıları daha olacak olanların

oysa bir adım varken yanı başına
tüm dağılanlar toplanmış ayaklarımın önünde bekleşirken
kendimi geçtim, rüzgar bile savururken senden tarafa
nasıl karşı koyayım akmaya

neden korkayım yanmaktan
ateş buram buram sen kokuyorken

şimdi arapsaçını tarayıp anaç mecalle
bıraktım fırtınasını bastırmış kayıp yele
körkütük sığındım limanına
yine yalnızlıktan alabora
yine düşe benzer bir kıyı şeridinde, elele…
hazırım kabuk kesmiş yaraları unutup yenilerini edinmeye

6\8 Mayıs’06