İzabell Tchavdarova Şiirleri - Şair İzab ...

Hasretle dolmakta, senin gözlerin,
Hayalle coşmakta, deli yüreğin,
Sızlıyor bellidir, gönül direğin,
Kır zincirlerini, olsun dileğin.

Zannetme ki yakmam, inan yakarım,

Boşluklara atma, hiç duygularını.
Sandıklara koyma, sen umutlarını.
Bulursun hayatta,çözüm yollarını.
Bırakma hayatın,sen tut kollarını.

Boş ver hayat kısa,değmez ağlamaya.

Sen…
Benim düşlerimi süsleyen
Gece ve gündüzlerimin günahı
Acı kaderimin
Tatlı rüyası.

Sonbaharda yapraklar gibi dökülsem...
Uçsuz bucaksız diyara sürüklensem...
Ezip geçseler, acı hissedemesem...
Üzülmeden hayatı öğrenebilsem...

Ya da ilkbahar tomurcukları olsam...

Sonbaharda hüznü yaşıyorsan
Baharı, mutluluk için bekliyorsan
Karşılıksız, bıkmadan seviyorsan
Gönül zenginisin demek, ağlamayasın...

Gül kurumuş, dalında duruyorsa

Dönmeliyim bebeğim.
Dönmeliyim, çok geç oldu
Dönüş zamanım geldi
Bak, gün teslim oluyor geceye…

Ne olur, üzgün bakma ardımdan öyle

Bize ney sesinden huzur
Aşıka maşuk lazım
Kim söyler ise doğrudur
Yalana şahit lazım

Hikmet sualsizdir

Bu günlerde senden şiirler bekledim
Yüreğini acıtan bir sızın yok mu yar...
Ne zamandan beri, gitmeler kolay oldu
Geri dönmeler çok mu zor yar...

Gün gelecek, sende üzüleceksin...

Üşüyor dertlerle yüreğim, kaderimin ellerinde.
Umutlarımsa tutunmakta,tükenmeyen hayalimde

Yol almış bedenim gitmekte,yüz bin ışık yılı önde
Ayağım dolansa da bahtıma, yine yürürüm sevgimle...

Ne güzeldi bembeyaz tenin
Yakalamak istercesine hayatı
………………..titriyordu ellerin
Seni kundağa sardılar
Ağlayan çocukluğunu avuttular
Söylenen ninniler ve türkülerle