İzabell Tchavdarova Şiirleri - Şair İzab ...

Yaşamın gölgesinde, yitirilmiş
Masaldan ibarettir AŞK…

AŞK gümüş bir yelkenin,
Ufuk çizgisine paralel,
Süzülüşünü izlemektir,

Başımı ne yana çevirsem,
Kötülükler, savaşlar…
Suçsuz yere katledilen canlar,
Masum insanlar…
Neden bu zulüm…? Neden…?
Gelin birlik olalım…

Her şey bitebilir...
Bitmeyen sevgidir,
Bir pınarsa kaynak...
Bu pınar olsa olsa
Sevgipınarıdır ancak

Gideli daha dakikalar oldu,
Ama ben özlüyorum seni…
Sis içinde şimdi baktığım yerler.
Hasret bulut gibi, çöküyor üstüme.
Özlem yağmur misali,
Damlaları yüreğime vuruyor…

Bir yudum sevgi kalmadı inan bende
Yaşıyorum hep bu acı yüreğimle
derman arar oldum derdime
Dermandan öte seni bulmuştum kendime...

Sende bilmedin kadir kıymet,

Canım Sevdiğim…
Gözlerinedir hep bakışlarım.
Kuytu derinlerine inişlerim.
Sevgi dolu yüreğine dokunuşlarım.
Hayali de olsa,
………………Yanına uzanışlarım.

Sıcacık Dostluklara,
Sevgiye özlem duyduğum bir gündü…
O gün bana,
Edebiyat denizinin ufku açılmıştı…
Evet ben, ben davet edilmiştim,
Umudun Türküsü gemisine…

Bazen esen rüzgarlar
Seni yorduğunu düşünürsün
Adım atacak mecalin kalmaz
Öylece olduğun yere çökmek
Gözlerini kapatıp
Sessizliği dinlemek istersin

Bana ne oluyor…?
Kendi kendime soruyorum.
Geçmiş için,
Bir tek gözyaşı dökmeye deymez
……………………../ biliyorum.
Kotü günleri unutmak,

Arayanlardan olmalıyım,yoksa…
Denememişlerden biri olacağım sonunda.
Aradığımın ne olduğunu bilmesem,
Bulduğumu da anlamam oysa.
Bir sağa…
Bir sola…