İz bırakıp yürüyenler Şiiri - İlyas Kaplan

güneşe and olsun
senden daha kutlu bir faniyi hiç izlemedi
yedi kat arz-ı zemine and olsun
senden daha kıymetli bir hazineyi hiç gizlemedi

göz ve gönül nur dolar
seninle aydınlanır
alev alev yanar içinde ki ateşi
imdadı sensin yanan ateşin
yanık yürekler çağırmakta seni
o nur pınarı sensin işte
ey peygamber

gün ışığının lezzetini, tadını alamadı
çölde hızlı hızlı gidenler
iz bırakıp yürüyenler
aslında yön tektir
sensin …
yol senin yolun

kalktın bir gece
kutsal bir mekandan kutsal bir yöne gittin
kapkaranlık gecelerde dolunay nasıl ilerlerse
alımlı alımlı öyle
çıktın, boyuna çıktın
yükseldin kabe kavseyne kadar

daha önce oralara ne kimse çıkmıştı
ne tasavvur
nede hayal
nede ümit etmişti
göz kırpasıya burak’ınla vardığın yere
bin yılda varamazken berk uran melekler

nasıl aşkına dönmesin
zeminler ve zamanlar
nasıl tutulmasın burçlar ve felekler
sen var iken
gök ile yerin arasında
hangi varlığa adansın ya emekler
ya hangi renk ile iltica etsin dallara çiçekler

cemalini gören aşık
nurunu görmeyen aşık iken
ya rüyada olsun
bir kere ermesin mi

nimetin kadrini bilenler için
en büyük nimetsin
en büyük Hakk armağanı
ne hesabı
ne kitabı mümkün
mucizelerinin
usanmaz insan bir bir anmaktan onları

gönüller gıdası, ruhlar şifası
gözlerin feri, şerefin zaferi
dudağının değdiği bir güle
bin can feda
eline değmiş bir ele
cihanca canlar feda

işte o zaman
iş başa düşer
Allah’ı sevmede peygamberce olmak
Allah’ın sevmesini hak etmede
peygamberce sorumluluk kuşanmak
her birimizi yenileyen
vicdanımızı aktifleştiren
aklımızı inşa eden
iyi olma niyetimizi ayağa kaldıran
nice kutlu doğumlar gerçekleşir

kutlu doğmadır
peygamberce olmak
peygamberce durmak
evvela muhammedi olmak
onun halini hali eylemek
şimdiye taşımak onun yaşadığı hayatı
canla başla katılarak onun hatırasına
her hatırayı canlandırmaktır
kutlu doğmak

öyleyse her mümin
bir muhammedi duruşla durmalı
iyilik ummaktan çok
umulmadık iyilikler gördüğünü bilmeli
elinde olmayanlara hayıflanmak yerine
eline hiç sebepsiz verilenlere
ve verileceklere
teşekkür telaşında olmalı

başkalarının kendisine iyilik borçlu olduğunu
hesap etmek yerine
kendisinin başkaları arasındaki varlığının
eşsiz bir iyilik olduğunu görmeli
yeniden doğmalı mümin
yeni kutlu doğumlara

redfer