İyilikler Mucizesi Şiiri - Fatih Babalık 2

Mucizeye en yakışan hayaldi senin kalbin.
Sen, yıllarca görülmek istenen rüya gibi,
Sen, renkleri en güzel gören gözler gibi,
Sen, şükretmenin en en özel nedeni gibi...

Mucizeye en yaklaşan bakıştı benim kalbim.
Ben, yıllarca seni aramış bir rüzgar gibi,
Ben, gülleri koparınca kanayan eller gibi,
Ben, seni bekleyen en en saf yürek gibi…

Mucizeye en karışan nefesti senin kalbin.
Sen, yaşam suyunu içiren bir sır gibi,
Sen, her anı sonsuz sayan zaman gibi,
Sen, hiç bitmeyen en en özel şiir gibi…

Mucizeye en tutuşan alevdi benim kalbim.
Ben, gözyaşlarında yüzen bir gemi gibi,
Ben, sensizlikle sınanan bir kader gibi,
Ben, sende saklı en en sıcak kömür gibi…

Mucizeye en ulaşan güneşti senin kalbin.
Sen, iyilikler mucizesinin prensesi gibi,
Sen, başkasına gerek yok ki, sen gibi,
Sen, artık en en çok da, ben gibi…