İyi Niyet Şiiri - Seyrani Göl

Ben, ne garip bir adamdım,
Yaz, kış güneşti bahçem,
Her çiçeğe buluttan gölge yapardım,
İncinir diye koklamazdım.

Karıncayla yoldaşlık yapar,
Yuvasına ben de su taşırdım.
Ağustos böceğine eşlik eder,
Şarkılarına ritim tutardım.

Çiçek anlamadı inceliğimden,
Meğer niyeti kokusuyla,
Ayyaş etmekmiş beni.

Karıncayı sormayın tanıştığmdan beri,
Her fırsatta kuyumu kazarmış,
Dünya benim olacak sanırmış.
Ağustos böceği şarkılarını,
Beni oyalamak için çalarmış.

İnsan olmayı öğreniyorum
Gelse de yaşım elliye,
Artık anladın mı?
Herkes bundan bir ders almalı,
İyi niyetin de bir terazisi olmalı.