Karalamalar 76 - İyi - Kötü

Müslüman elinden ve dilinden emin olunan insandır. Alnı secdeye giden bir Müslüman’ın kendisi gibi bir Müslüman'a değil iftira atmak kötü söz ve davranışla bile mukabele etmesi istenen ve beklenen bir şey değildir.

Ne yazık ki zaman zaman Müslümanlar olarak nefsimizin arzu ve isteklerine uyup din kardeşlerimizi üzecek sözler ve davranışlar içine girebiliyoruz.

Bu, bizim eksikliğimizdir insanız… Lâkin bu eksikliğimiz hiçbir şekilde mazur gösterilemez. Ama öte yandan iyi niyetle bakılabilirse anlaşılabilir bir durumdur.

Kişinin davranış ve sözleri vasıtasıyla yapmış olduğu her olumsuz eylem kendisine bir vebal kazandırır ve ne yazık ki onun kul hakkına tecavüz etmesini getirir.

Kul hatasız olmaz evet, ama sürekli hata ve yanlışlar içinde de olamaz.

Bir başka deyişle Allah’ın (c.c.) uyarılarını dikkate alan bir Müslüman zaman zaman hata ve yanlışların içine düşmüş olsa bile bunlarda asla ısrar etmez. Şayet ısrar ediyorsa onun inancı sorgulanmaya başlanır ki asıl vahim olan işte tam da budur.

Günahta ısrarcı olmak kişiyi İslam dairesinin dışına doğru iter. Bu sebepten günah, bir mümin için azami derecede sakınılan bir şey olmak durumundadır.

Cenabı Hakk (c.c.) Nisa Suresi 110. Ayeti kerimesinde “Kim bir kötülük işler yahut nefsine zulmeder, sonra da Allah’tan bağışlanmayı dilerse, Allah’ı bağışlayıcı ve esirgeyici bulur,” diye buyurarak kullarını müjdelemiştir ama günahta ısrar etmemek konusunda da uyarmıştır.

Mümin kötüden, kötülüklerden, zulümden ve adaletsiz işlerden kendisini ne kadar uzak tutar, nefsinin onu sürükleyeceği yanlışlardan ne kadar sakınırsa, Rabbine de o oranda yakın olur.

Bu dünyanın geçici olduğuna, asıl dünyada burada yapıp ettiklerinin hesabının sorulacağına iman etmiş her Müslüman hayatını düzenlerken bu gerçeği asla aklından çıkarmamalıdır.

Her şeyin mutlaka bir sonu vardır, hayatın da… Son pişmanlık fayda etmeyeceği için kişi her an bu sonun kendisini bulacağı gerçeğiyle yaşamalı, hayatını buna göre tanzim etmelidir ki kendini o son pişmanlığın cenderesinde bulmasın.

Peygamberimiz efendimiz aleyhisselâtu vesselâm, “Şayet iyilik etmeye gücün yetmiyorsa, hiç olmazsa kötülük etme. Kötülük etmemek de, nefsin için verilmiş bir sadakadır,” diye buyurmuştur.

Kötülüğün sonu yoktur, son tahlilde sahibine hayrı da yoktur. İnsan tercihleriyle sınırlı olduğu için bu dünyada değil ama ahirette yapmış olduğu bu tercihleri sayesinde bir yere ve değere sahip olacaktır.

Aklı olmayanın dini de yoktur. Allah insana akıl vermiş, yol göstermiş, kılavuz (resul) göndermiş, tercihi de kendisine bırakmıştır. Daha ne?/09.06.03

______________________/

“Şeytan sizden pek çoklarınızı kandırıp saptırdı. Hâlâ akıl erdiremiyor musunuz?” Yasin Suresi 62. Ayet.