Bir ah çeksem,eskiden yıkılan dağlarım!
En sulu keşkelerimin pişmanlık vadileri.
Sulamayı geçe bıraktığim çiçeklerim.
Gözümün nuru yaban güllerim...
Annemin o atmaya kıyamadığı eşyaları...
Kapıdan geçerken seslenemediğim gururum.
İçerde kimse yok yaptığım anlarım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta