oysa hiç incitmedim bir karıncayı
bir kuşu yuvasından almadım gaddarca
ve bir çiçeğe dokunmadım kırılır diye
oysa ben hiç ağlatmadım
ağladım herkesin yerine
dökmesin kimse gözünden yaş diye
oysa ben hiç sevmemezlik yapmadım
hep insanı sev dedim kendime
sevdim insanı bitkiyi hayvanı
oysa ben gözlere baktım hep
varmı benim için bir değeri diye
kapamadım gözlerimi yürekten baktım
oysa ben hepinizi ağlattım
ve gözyaşlarınız kan oldu aktı içime
yalandı kuşları yuvalarından almadığım
evsiz bıraktım karıncaları bahar güneşinde
ve ezip geçtim en güzel çiçekleri ayaklarımla
hiç de doğa canlısı değildim
oysa ben hiç gözlerine bakmadım
yüreğim gözlerimden düşmedi size..
ve ben hiçbirinizi sevmedim
sadece ve sadece
ağlattım....
Mîr Delal DenizKayıt Tarihi : 13.4.2010 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mîr Delal Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/13/itrf.jpg)
Tek başına bir şiir bu!
TÜM YORUMLAR (2)