İtmez Nazar Yüzüne Bahan Âfitâba Hîç

İtmez nazar yüzüñe bahan âfitâba hîç
Meyl eylemez tenüñi gören mâh-tâba hîç

Pervîn dişüñ ki menzili olmış-durur kamer
Zînet komadı güher-i dürr-i hoş-âba hîç

Kevser-lebüñ bulan kıla mı âb-ı Hızr’a meyl
Anber saçun gören kala mı müşg-i nâba hîç

Çün lal yañaguñda aha dür bigi derün
Revnak koya mı dahı gül-ile gül-âba hîç

Hicrüñ odında şem bigi yandı varlıgum
Kimse ide mi sabr bu resme azâba hîç

Kılmaz benim gözümi gören Nîl’e iltifât
Deryâ katında baha mı kimse sehâba hîç

Bunca zamân işigüñe yüz sürdi Ahmedî
Lâyık mıdur ki irmeye bir feth-i bâba hîç