İtlerin Destanı Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

İtlerin Destanı

Dağlar zor geldi ite göz kırpıyor şehire,
İnsanlıktan bihaber, hepsi kahpe fırkadan,
Leşlerini bıraksan kabul etmez nehire,
Alçakça saldırıyor Polisime arkadan…

Yüzlerine bakarsan; Ebucehil simalar,
Başlarında sallanır paçavradan yamalar,
Lut Kavmine özenmiş, lezbiyenler, homolar,
Yoz işleri emreder Zerdüştbaşı korkudan.

Mehmetçiğin önünde dar gelince tepeler,
Hemen devreye girer gözü dönmüş şubeler,
Hedef saptırmak için katledilir bebeler,
Ermeni’den döl almış, vazgeçmez bu markadan.

Ne zaman göreceksin oyunun gidişini?
Gözyaşlarına boğdun erkeğini, dişini,
Maşaların seyretsin soyunun bitişini,
Hakikatleri görme, haber bekle kargadan(!)

Ey şerefsiz harami! Ey gözü dönmüş şaki!
Leşin üç beş gün kokar, sanma ki kalır baki,
Şehidin ahı kalmaz! anlayacaksın, ta ki:
İçine düştüğüm küp çatlayınca sirkeden.

Mağaraya tünemiş haber bekler ininden,
Kefere tam okumuş, kuduracak kininden,
İman nasip olmamış, çıkmış Hakkın Dininden,
İt gibi geberiyor, yok bir tane er giden.

Yüzünde meymenet yok kodesteki ibliste,
Pislikleri Kandilde, kokuları mecliste,
Gıdaları kan, zulüm; ellerde kara liste,
Adliyeler kirlendi, budur bana ar giden.

Kürt Hakkı diyene bak, Kürt’e benzer yanı yok,
Adı, Artin Apogyan; bir damla Kürt Kanı yok.
Kürtleri öldürmede ondan büyük cani yok.
Tut zehirle ininde, ne anlar ki sorgudan.

Siyonist yazar çizer, emperyalist pompalar:
Hemen gidin kan dökün sizi Kutsal Rambolar(!)
Kürt Halkının içinde patlar canlı bombalar…
Kurulur can pazarı, beğen de al sergiden(!)

Sevgili Kürt Kardeşim, biliyorum işin zor:
Benim de içimdedir, senin içindeki kor.
Senden öce ben varım, sana bakılırsa hor,
Uyanık ol, inanma; kaç bu sahte kurgudan.

Mustafa Hoşoğlu
25.09.2012

Meymenet: Kur'an'da doğruyu bulmuş olanlar için kullanılan bir mecazdır.