İsyanım Şiiri - Feridun Eren

İSYANIM

Sabaha kadar oturup
Kendi aklı dünyamda gezmek istiyorum
Tüm başrol oyuncularımın ellerinden sıkmak
Başarılarının devamını dilemek istiyorum

Gerekirse
Ve tüm müsaitler yerine oturursa
Ve daha önemlisi
Doğal senaryolarım bana yol verirse
Yeni figüranlar eklemek isterdim
Benden çağrışımlar yapacak tüm sahnelere

Kendimden bir şeyler olsun
Benim küçücük dünyam
An ve salisen size dönüyor dünyadaki yüzüm
Aklımdan çıkmıyor bin türlü hüzün
Sahneler tekrar tekrar önümde
Bir bıkkınlık halı hiç hâsıl olmadı bende
Çok çoktandır

Belki çok uzaklarda kaldınız
Ayrılırken benden
Bu kadar aranın sıcak kalacağını
Bu kadar çok özleyeceğimi
Ve bu kadar çok acı çekeceğimi
Bilmiyordum

Melankolik hallerim
Rüyalarım
Denizlerim
Olmayan sahillerim
Kum
Güneşlerim

Anında yanımda bitmeler
Bitmeyen özlemlerim
Uzaklar
Başka bir şeye bürünenler

Hep aynı şeyler
Sahneler
Oyuncular
Geçmiş
Silinmeyen şeylerim

Çamurun deryası hala
Kasımpatılarım
Keçi yolum
Aynı aynı aynı
Değişmedi benlerim

Kafamda bir mıh gibi çakılı kaldı
Serseri geçmişim
Ve dağ yolunda kalan kırmızı gelincik çiçeğim
Rüzgârın esmesi ile
Hala sallanıp duruyor
Kafamdaki yerinde
Bir türlü ne kurudu
Nede koparabildim
Kendimde