Yalnızlığa mahkum olmuşsa insan
Soğuk rüzgarlar keser bedenini
Hüzünle gözünden yaş düşerken
Rüzgarla savrulur ve uzaklaşır
Bir damla gözyaşı
Ellerini hissetmemeye başladımı
Farklı birinin eli gibi olur
Yüzüne dokununca bir kıvılcım belirir
Yüreğinde yalnızlığa sitem eden
Bir isyan yükselir
Muhammet Furkan Sayan
Kayıt Tarihi : 15.2.2024 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!