İsyan Şiiri - Eyüp Aytimur

Dileğimse kuytu zindanlarda üşütmektir
Sanatsız toplumda kavgasız mı kalınır Allah aşkına
Akıl alır iş mi sevişmekten yana gönlüme söz geçirememek
Üşüyüp durduğunu söyler bir de utanmadan
Yok artık kızıllığında göğün bulutlarına katılmak!
Özgürlük de neymiş? Deli saçması sunturlu hayallerde
Karanlıkta bir çeşit kibrit derler adına
Söylemekten de yoruldum aslında
Dileğimse kuytu zindanlarda üşütmektir

Kavga ediyor hâlâ sanatsız parmaklarım
Sanatsız parmaklarım ağlıyor sayfalarca
Dalgalarında şimdi şu deniz sayfaların
Hatrımdasın işte dün, bugün ve asırlarca.

Dövüşçül seslerimle susturdum bileklerimi
Gürlek kapılar kadar hoyrat
Nadanın yüreğimden coşkunca fırlayışı
Koğuşlarda şimdi derin bir zemheri
Belirdi ayaklarımda yalın
Gülümserken çocukcağız gözlerimde
Üstünde uzunca bir kaban ve kapkalın
Sımsıkı tut evladım! Kaçırmasınlar gömleğini
Kahpe kavgaların pençelerinde
En az bir düş kadar masum saçların
Gitmek istersin bilirim fakat
Dileğimse kuytu zindanlarda üşütmektir

Sen ey kumpaslı cesaret, vehimsiz bir yolcu
Uzak tut ellerini aşkın serçelerinden
Bu duvarlar garip, kimi sağcı kimi solcu
Evladım! Gidelim mi zindan bahçelerinden

Yağmurlara haykırdığım sarih cümlelerdi
Beyaz kefenlerin urganlarından akan
Hor görülmüş yüreğimin karanlık
Ve soğuk odalarındaki kan
Şişmanlıyor gözlerim çapulcu görmezken
Akbabalar sıralanmış kaygılarımda
Dün, bugün ve yarın sıralanmış
Neden bekler bilirim yağmur tıpırtılarında
Alelacele koşan şu minvalsiz sokaklarında
Sesim titrer çığlıklarımda
Dopdolu bir kavgam var sanırlar
Oysa bir ademoğluyum şu kof bedenimle
Yalnız dökülür dillerime memlu sözcükler:
Dileğimse kuytu zindanlarda üşütmektir

Bak! Yırtlaz isyanımı bıraktım ellerinde
Yahu canım yanıyor hoyrat geleceğimden
Bir iplik geçiren incecik kavruk bedenime
Parmaklıklar haberci işte öleceğimden

Sayfalar sığdırdım yüreğime kamçılanmış şiirlerden
Ve kalmadı nüansım bu kuytu zindandaki esirlerden