Olabilecek her kötü şey giderek azalır dünyada
ama bu demek değildir ki her şey iyi
insanlık öğrenir zamanla
belki yavaş belki zor
İyi insan bilir bu durumu
ama kendini alıkoyamaz düşünmekten
ya daha iyi olsaydı her şey? demekten
ve bu duruma üzülmekten
Bundan mütevellittir ki insan
kendine en çok zarar veren tür olmakla meşhurdur
yorar seni anlamsızca
bıkarsın,neden diye?
Kurallar koyar topluma sözde rahat tutabilmek için
gördüğü toprağa,suya ve hatta can'a el koyar der benim
olmuştur olan seneler evvel,kopmuştur kıyametler
ve sen bunları temizlemekle yükümlüsün
Derler coğrafya kader ve atan seni belirler
seçenekler olabilir ama zorundalık vardır daimi
eğer doğduysan yoksul bir alevi
belkide hanbeli
Günün sonunda olay şuna bakar
birileri aç gözlü olduğu için diğerlerinden çalar
öyledir ya bir,doksan dokuzdan büyük olur dünyada
zengin çok zengin fakir ise neredeyse yok
Fosiller hep kalmak ister buralarda
benim olsun,benden sonrakiler doysun! gibisinden
ve eylemler hınçlaşır
düşünülmez karşıdaki de belki bir insandır
Çok şey beklenir senden daha yaşın on yedi belki on sekiz
seçmen gerekmektedir baskılanmış üç meslekten birini
onu bitirmeni,evlenmeni ve sonraki köleleri yapmanı gibi
toplum der bunu
çünkü yaşı fazla olan daha çok bilir...
-ÖFA
Faruk Aksoy
Kayıt Tarihi : 13.8.2020 21:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!