İsyan Şiiri - Cihan Tarık Acandeğir 2

Son sokak lambası da öksürdü
Veremli olduğu her halinden belli bankımızın
Bir kanser furyası aldı semadan yüzünü.
Beti benzi atmış Galata'da martıların
Sonra bir düş yumağıyla oynayan topal kedi
en büyük dostlar sinekler ve kurbağalar
Bir savaş kurdunun isyanı vuku buldu
Karaciğerimde yaralar ya da yarada karaciğer
Bir mafya vurgunundan geriye kalan gülüşmeler
Yalnızca yalnızlığın şarkısı meçhul
ciğerim bir sigarayı daha çürüttü..
Piç'in dilinde şanslı bir acı
Acının dilinden anlamayan bir piç gibi
yarım bırakılmışlığın feryadı
Anlamıyorsun dimi dilimdeki lügatı..
Sarhoşluğumdan mıdır alkolü sevmeyişim
Yoksa bir sonbahardaki yaprak mı tecellim.
Farkındalığın sadeliğine bürünmüş kokun
Bilirsin, farkındaysan ölürsün..
klasik bir terane minyon gecekondularda..
Sanatsal bir orospu gibi tablolarda
Görevi aynı işlevi aynı saatlerin ama
Seni senden çalmıyor mu sanatçı?
Eksilmişliğin riskini göze almaktan korkma..
Gitmekten bitmekten korkma..
buyur burası senin vatanın.
Burası kalbim işte mankafa!
istediğin gibi böl yönet parçala!