Bir şehrin,
Bir sokağında
Bir köşe başındayım…
Bir ben var dışarıda
Ve bir de rüzgâr...
Öyle bir rüzgar ki
Esintisiyle
Bir bana savrulur,
Bir koyu karanlığa…
Ve bende…
Ölmüş
bir gövdenin sessizliği var
Ruhumda
Ve ömrün
Saklı bir isyanı,
büyüyen hırçınlığı…
Ve şimdi
Dolanıyorum bu şehirde…
Elimde
Umudun düşen maskesi;
Sırtımda
Ömrümün amansız çaresizliği...
Ve ben
Doldurdum yine heybemi,
Bakıyorum da
Ben yine O benle,
Ben yine
Yüklemişim O kendimi… K. Adsaz
Kayıt Tarihi : 29.9.2018 15:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Adsaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/29/isyan-605.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!