İsyan Şiiri - Muhammet Eftal Kırmaz

İnsanlara Değer Verirsin,Seversin,Sayarsın.Sen Değer Verdikçe Onlar Hep Daha Fazlasını İsterler,İsterler,İsterler.Senin Tek Amacın Onları Kırmamaktır,Üzmemektir,İçinde Hiçbir Kötülük Yoktur.Ama Onlar Bunu Kullanırlar.Değerlerini Alırlar Değer Vere Vere Kendi Değerin Gider.Biranda İşe Yaramaz Hissedersin Kendini.Hep Daha Fazlasını İsterler Senden.Sende Yok Diyemezsin.Lanet Olsun ki O 3 Harfi Diyemezsin İşte.Sen Belki de İyi Niyetlisindir Ama Onlar Bunun Farkına Varmazlar Yada Farkında Oldukları İçin Kullanırlar.
Eğer Bu Hayatta Yer Edinip,Söz Sahibi Olmak İstiyorsan Acımasız Olacaksın,Kalbinde Sevgi Değil Nefret,Öfke Olacak.Susmayacaksın Hakkını Arayacaksın.Çünkü İnsanlar Susanı Korkak,Konuşmayanı Hor Görüyor.Sen Asaletinden Susarsın,Onlar Bunu Korkaklık Sanar.Sen Efendilikten Kavgadan Kaçarsın Onlar Bunu Ürkeklik Sanar.Seni Olmaları İstediğin Şekilde Yönetirler.Onlar Nasıl İstiyorsa Sen Öyle Olmak Zorundasındır.Oysaki Ben Kimsenin İstediği Gibi Değil Kendi İstediğim Gibi Yaşamak İstiyorum.Ailem Bile Bu Hayatta Seçimlerimi Bana Bırakıyorken Sizin Bana Karışmanız Ne Haddinize.Ben Kendi İsteğimle Buradayım,Kendi İsteğimle Buradan Ayrılırım.Kimsede Bana Engel Olamaz.Yok Demeyi Öğrenecek Artık Bu Bünye.Gerekirse Çığlığı Atacak,Gerekirse Yumruğu Çakacak,Gerekirse Kahkahayı Basacak.
Bunlar Benim Sessiz İsyanlarımdı.ArtıK Hepsi Dışa Vurdu İşte.Bundan Sonra da Böyle İşinize Gelirse.