İsyan Şiiri - Yüksel Küçükkürtül

Kusuyorum içimde ne varsa..

Gelen gidenin yerini almıyordu
Gelen kendi çukurunu kazıyordu kalbimde
Yıllar sürmüştü ortalığı toparlamam
Şimdi çok küçük bir dokunuşla
Darmadağınım…

İçimdeki sancıyı anlatabileceğim bir kelime yok
Nitekim senelerce tükettim olanları da
Halen kendimi bir nebze anlatamamışken
İnsan nasıl unutur?

Yine içime akıtıyorum hüznümü
Yine sığmıyorum hayatın hiç bir köşesine
Başımı yastığıma gömüp
Ölüyorum sessizce…