İsyan Şiiri - Necati Sarıca

İSYAN
Hep ahların atına binmiş isyan
Dumanlı günlerinde seni bilmek
Ey göz atmaya yaklaştığım
Şosesinin yangınsı ışıltılarına
Yaşamaya kımıldanmaların dar yatağında
Utangaç okşayış yaklaştı cana kıymaya
Diyorlarken konuşan sen
Hep kınamayla gördüğümü söylüyorsun ya
Bir adamlar geliyor düpedüz doğrusuyla
Dayanılmaz diriliğinde kadınlar
Çocukken kırılan camların saldırısıyla
Kimin adını söylesem şimdi ben
Bir öbürü ellerinde mızıkalar
İşte senin insanların bunlar
Üst üste trenli
Kuyu giyimli kalabalıklar
Çağdaş ve gelişmiş günlerine senin
Arabalarını iten insanlar topluluğu bunlar