----İsyan Şiiri - İbrahim Kasımoğlu

Ellerim kelepçede, ayaklarımda pranga
Çırılçıplak vücudum of Filistin askısında

Kollarım kopuyor acıyı neden beynim çeker
Açın ulan gözlerimi açın soysuz köpekler

Hırlamanız kulaklarımda kulaklarım sağlam
Dışarıda duyarsam bilin ki ömrünüz tamam

İşkence hane nem, işkence hane buz, betondan
Bedenim titriyor sanman ki korkudan, soğuktan

Edebimden, hayâmdan, çırılçıplak soyulmamdan
Ağlıyorum, acıdan değil bu ağıt, hırsımdan

Çıplak kabloları bağlıyorlar parmaklarıma
Verince cereyanı direniyorum acıma

Bini bir para küfür’ün ağzımdan fışkırıyor
Zoruna gitti puştun suratıma çalışıyor

Suratım paramparça, ağızım, burnum dümdüz
Buğday yanığı yüzüm gitti, geldi mosmor bir yüz

Bir ihbara zebun oldu delidolu günlerim
Hain içimizdeymiş nereden bilebilirdim

İki sevdam vardı, biri memleketim, diğeri
Dokunmayın ahu zarıma O benden içeri

Yaşamadık gençliğimizi memleket uğruna
Ant içtik bayrağa, silaha, Allah’a Kur’ana

Kim elini uzatırsa vatana kıracaktık
Tuttuk biz sözümüzü ahdimize sadık kaldık

Eğilmedik bükülmedik belaya dimdik durduk
Kendimizi aradığımızda hep kavgada bulduk

Yetmedi demek ki yıllardır verdiğimiz bedel
Zindanlarda kırılıyor kafa, kol, bacak ve el

Kalemsiz alındı ifadem yüklendi failler
Hakkımda hükümler verildi kırıldı kalemler

Kurdular darağcımı avluya yaftam da hazır
Son arzum Yasin-i şerif okunsun ağır, ağır

Gece ölüme gebe şafakta ölüm doğacak
Söyleyin; anam ağlamasın ölüm yaşayacak

Gün yanığı can oğlu şafakta şehit olacak
Ölüm; sebebim olanları her gece boğacak.

01 Haziran 2009 Ankara
İbrahim Kasımoğlu