İsyan Şiiri - Şair Talatca

Şair Talatca
89

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

İsyan

Bağlanmış tüm olanaklarım
Kırılmaz zincirlerle, Tanrı katından
Suç bende değil,
Ortamda değil…
Tanrı’da suç tümüyle,
Tanrı’da işte…
Yarattı madem, kullanıp olanaklarını
Verecekti bana da, hakkım olanlarını
Suçlu Tanrı…
Sevmek güzel, iyi, hoş
Tanımak aşkı, yaşatmak tüm benliğimde
Yaşatmak ya; ne kadar?
Peki sonu?
Şimdi ne olacak?
En mutlu günlerimde yarınları düşünüp,
Düşünüp yarınları; ölmeyi arzulamak.
Bu denli yaşamaktansa…
Mutluluk avuçlarımda,
Kaçtı kaçacak...
Tanrı... Tanrı…
Ya bir çözüm yolu bul buna? ? ?
Buna bir çözüm yolu bul.
Ya da al beni getirdiğin yere.
Başka yolu yok bunun
Yakındır, bak isyanım,
Senin yapamadığını ben kendim yapacağım,
Kendim gideceğim, geldiğim yere haa…
Boşluğa, sonsuzluğa veya…
Nereden nasıl, geldi nasıl başladı bilmem
Neden geldiğini de…
Niçin beni seçtiğiniyse hiç…
Yaşamak gerek; biliyorum
Biliyorum sevmek gönül dolusu
En güzeli yaşamanın…
Yaşamak aşkı; olanca açlığıyla yüreğimin!
Oysa ben… Ahh… Oysa…
Herkesin yapabildiğini,
Yaşayabildiğini herkesin
Ben niçin?
Bu mu büyüklüğün senin?
Bu mu adaletin?
Eeee… Söyle bakalım Tanrı
Cevap ver bana, savun kendini
Haklılığına inandır beni,
Ne yaptım sana ben be?
Ne yaptım söyle?
Ananı mı ağlattım, babanı mı?
Artık yetti,
Yetti…
Ta burama geldi.
Çıktı ta burama be,
Sabır taşı olsa çatlardı şimdiye dek
Evliya olsa isyan ederdi yerimde…
Ömür boyu bir deniz arzulamışım
Kulaç atabileceğim dalgalarında, istediğimce
Ve; beni anlamasını dilemişim hep,
Sevmesini dilemişim,
Bunlar güzel.
Güzel ya, ya sonrası?
Deniz avuçlarımda
Elimin altında, uzansam dokunacağım.
Ne kadar söylemese de anlıyorum sevdiğini,
Anlıyorum ama…
Hadi gel de yüz bakalım! ! !
Geliyorsa elinden, kucakla dalgaları…
Bu öylesi bir çaresizlik ki bilemezsin,
Ölmek, çok daha iyi…
İşte böyle Tanrı efendi? ? ?
Böyle işte…
Sen böyle yaratmışsın,
Ben böyle olmuşum
Neyleyim?
Elime geçmiyorsun ki,
Dişlerini eline vereyim…
Bir gök yaratıp sunmuşsun insanlarına,
Birer çift de kanat takmışsın, tamam
Uçsunlar diye gönül sarhoşluğunda.
Ya kanadını çırpamayanlar ne yapsın?
Ne yapsın ha?
Ne yapsın uçamayanlar?
Düşünmedin mi hiç onları yaratırken?
Boş mu verdin yoksa?
Söylesene be…
Söyle!
Dile getir taşları da cevap versinler!
Bir çözüm yolu bulsunlar bu açmaza.
Gücün yetmiyor mu yoksa bozuklukları düzeltmeye?
Senin başaramadığını ben nasıl başarayım?
Nasıl düzelteyim be?
Artık yeter!
Seni muhatap alanda suç,
Kimsin sen be, kimsin?
Madem ki sen unutmuşsun beni,
Kim takar senin büyüklüğünü,
O anlaşılmaz adaletini? ? ?
Bana ne?
Hangi faydan dokunmuş bana
Hangi faydan be?
Getirip atmışsın dünyana,
Pek mi hevesliydim sanki?
Üstelik geldim de ne oldu?
Toprağı mı fazlalaştı dünyanın?
Yoksa kısır kalmaktan mı kurtuldu
Kurbağalar?
Ha bir eksik, ha bir fazla
Böyle gelmiş, böyle gider.
Ama ben…
Ahhh be…
Bir elime geçsen
Neyse…
Boş ver nasıl olsa olacağına varır
Kopar inceldiği yerden…

Şair Talatca
Kayıt Tarihi : 26.11.2009 03:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şair Talatca