İsyan Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Gecenin sessizliğini dinlerken
Votkamın yudumlarında
Artık utanıyorum
Sana akıttığım bu gözyaşlarımdan...
Nefret ediyorum senden...
Kurtulamadığım sevgimden...
Bu canı senin uğruna kahretmekten.
Ölsem artık ben!
Ölsem ve kurtulsam senden...
Yeter artık bu tutku!
Kahredip yok etmeyen bu kalbimin
Canı cehenneme...
Ya sen bit artık ben de,ya ben çekilip
Gideyim bu kabus çemberinden...
Yaşanmıyor!
Sana ibadetle yaşanmıyor bu dünya!
Bedenim toprağa,
Ruhum cehenneme girecek bir gün...
Ömrü seninle tükettiğim için
Tanrı bile cezalandıracak beni.
Razıyım!
Gözlerim görmesin seni...
Beynim düşünmesin,yüreğim sızlamasın
Varsın bir ateşte cayır cayır yansın bedenim
Yeter ki sen olma artık ateşleşlerimde...