Hayata merhaba dediğimiz o ilk çığlıktı
Gözlerimizden umut dolu yaşama merhaba diyen
O sımsıcak sevgiye kucak açan ilk yaştı
Annemizin babamızın avuçlarına süzülen
Attığımız ilk adım sevgiyi haykırıyordu
O ilk bakışta gülücükler saçan gözlerimizden
Sığdıramıyorduk gönlümüze sevgiyi umut dolu bakışları
Ve her gün biraz daha adım, adım ve koşarcasına
Merhaba diyorduk yaşama MERHABA, MERHABA
Her gün biraz daha filizlenip de öğreniyorduk
Ölümle yaşam arasında bir dünyayı
Çözemiyorduk bu sırrı da dermanını da bulamıyorduk
O ilk döktüğümüz yaşın sevinç değil de!
Bu hayata bu kadere
Bu alın yazısının isminin o ilk yaş olduğunu
Anlıyorduk ve kaybediyorduk gözlerimizin ışıltısını
Aslında ömrümüzün yağlı bir ilmek olduğunu
Yaşarken anlıyorduk
Aslında biz yaşarken öldüğümüzü
Son günde son kez yanaklarımızdan
Süzülen iki damla yaşta anlıyorduk…
Kayıt Tarihi : 21.3.2009 12:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)