İsyan Şiiri - Şaban Akdoğan

İsyan etsem sensizliğe, olsam asi
Vursan öldürsen beni tutsan yası
Zaten yaşamıyorum biliyorsun
Sana doymadan şimdi de gidiyorsun

Geldin de ne oldu bana mı göründün
Hasret'tim sana bir çare mi buldun
Merak edipte bir kez beni mi sordun
Bilmez miydin içimde yanan bir kordun

Söndürmeden gitme içimdeki ateşi
Başlatma ailede bir sevda savaşı
Kayb ederiz savaş da abi kardeşi
Ağlar dökeriz hepimiz kanlı gözyaşı

Elimde değil unutamıyorum ki seni
Bu sevda yıllandı başlamadı ki yeni
Sökülür mü bu sevda yüreğime kök salmış
Sen gidiyorsun yüreğim sende kalmış

Dur gitme dayanamam hasretine
Mecbur etme beni ölüm şerbetine
Terk edip beni gitme sen elin itine
Sıktırma kurşunu ailenin yiğidine

Yalvarırım sebep olma kan davsına
Bulunmaz ilaç olmaz gönül yarasına
Yaram iyileşmez devası sensin sen
Ya sen sararsın sarmasan sarar kefen

Kefenim boynumda ölüme hazırım
Sen hem padişahîm hem vezirim
İster köle yap ister yaver,uşak
Senin için her şeye her hale hazırım