İsyan! Şiiri - Mehmet Halil

İsyan edenler de bilir
Bilir isyanın felaket olduğunu
Onu boğan üstündeki gölgedir
Güneşsiz kesilir onun da soluğu.

Tükenir mi güneşin ışığı ve ısısı
Diğer insanları ısıtıp aydınlatmakla?
Onun da çırpınışı
Bağlı olmaktandır hayata…

O da bilir kusuru!
İsteyerek seçmez bu yolu
Gecede duyunca mezar soluğunu
‘’çatlağını arayan sıkışmış su’’ gibi…
İsyanda arar çıkış yolunu.

Eşitlik ve adalet unutulursa
Kilitlenirse onur dar odalara
Bir tarafa bırakıp suskunluğu
Bulmak zorundasın yolunu
Bu güne gelene kadar
Tekerleğinde çoktu kusuru…