Denenmek istemiyorum artık, oyuncak mıyım ben?
Buna da katlan diye diye geçiyor ömür
Eşitlik istiyorum, etrafımda mutlu insan görmek istemiyorum
İsyanlar,ihtilaller çıkıyor içimde.
Evet sadece içimde olup bitiyor her şey
Kimim ki ben aciz bir kul…
Kime haykırsam ne yazar?
Delirmiş bu derler,dillere düşerim bir de
İşte böyle vicdansız insanlar
Düşene bir tekme daha vur! ! !
Eve kapatıyorum kendimi,dışarı çıkıp
Döndüğümde daha bir asabi oluyorum
Güzellikleri görmek çıldırtıyor beni.
Çıkmıyorum işte gülen bir insan görmek istemiyorum
O çok sevdiğim palmiye ağaçlarını balkonuma dikiyorum
Biraz Seyhan Nehri koyuyorum bahçeme
Hasta bir kuş gelip konuyor pencereme
Ona arkadaşım biliyorum
Buruk buruk gülümsüyorum,
Bikaç kırıntı koyuyorum önüne iyileşsin diye
Benden hiç ürkmüyor
-Bitik çünkü benim gibi-
Neyden korksun?
O belki kendini topladı uçtu gitti
Ya ben …kim yardım etsin bana
Yalnızm evrende…,
Kayıt Tarihi : 2.3.2010 21:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2008
![Fatma Adıgüzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/02/isyan-3-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!