Boşlukta donup kalan gözlerim,
Yine senli,
Yine gizemli.
Bir anıya takılır,
Konuş derler.
O çok şeyleri anlatan gözlerim ki
Yalnızlığı sırdaş seçti bir yıl..........
Umutları,
Beklentiyi çoktan gömdüm
Toprağa.
Ne resimlerine bakmak,
Ne mektuplarını okumak,
Ne de ellerinin sıcaklığına dönmek
İstemiyorum.
Konuşmuyor,
Gülmüyorsam
Bu bir isyandır.
Kayıt Tarihi : 19.5.2008 09:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Tuncel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/19/isyan-292.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!