Isyan Şiiri - Ajdan Rüzgar

Yine Aksam oldu
Bir gün daha ardimda birakarak oturuyorum
Elimde sigaram, dumani inceden inceye yükseliyor
Vakit geciyor ve ben durdugum yerdeyim

Hayatim dedigim bu muydu
Yasamak istediklerim, tatmak istediklerim
Her Aksam ayni sorular ayni duygular
Tekrardan tekrara yasaniyor beynimde, yüregimde

Ben gercekten buraya mi aitim
Var olmam ne kadar önemli olabilir ki
Herkesi sarmis bir Telas
Bana bile hayatin ne olup olmadigini unuturdular

Gitmek isterdim uzaklara cok uzaklara, Yarinlarima
Duymam, görmem, Tatmam gereken Duygulari
Her Aksam kafama takilanlarin, icimi bir Yilan gibi kemiren
Sorularin yanitlarini bulmaya gitmek isterdim

Terkedip bu sehri zalimce,
bir kere bile olsun düsünmeden,
ardima bakmadan, Bir gözyasi bile dökmeden
öyle bir yürekle gitmek isterdim ki

Bütün burada birakip gittiklerimin,
Varligima isyan edenlerinin,
Kal degilde bana „git artik“ muamelesini yapanlarin
kastina gitmek istiyorum Yarinlarima

Bir Ben daha bulabilirlermi acaba
Ben ben olmayacagim bundan sonra
Yeminim var gidecegim ve öyle bir Sevgiyle, Coskuyla
Dönecegim ki görsünler hayat nasil yasinir…