Şu uyumakla bitmeyen,
Yaşamakla tükenmeyen günler..
Başımı alıp kaçasım,
Bilinmez diyarlar da kaybolasımı,
Avazımla bağırasımı getirenler..
Saçlarımı aklatan saatler,
Bırakın beni bırakın dertler..
Ben gene ben olayım,
Karşıyaka yalısın da,
Sırtım kavruk zakkum'larda,
Yüzümü dalgalara vereyim,
Vereyim de yaşadığımı bileyim..
Düşün sırtımdan,taşıyamadığım yükler,
Düşünde insan olduğumu bileyim..
/9.Nisan.2001)
Nisa MerihKayıt Tarihi : 4.3.2007 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nisa Merih](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/04/isyan-210.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!