İsyan Şiiri - Şair Devrimci

Hayat umutsuzluklarla çaldı kapımızı
Kader düşman pankartları açtı bize
Ezilmedik ezmedik ölümlü olan kardeşlerimizi
Hep bişeyler yapmak istedik hayata adir
Hep bişeyler vermek istedik sağımızdakilerine solumuzdakilere
Dünya küçük gelirdi bizlere
Ve sevmek istedik delicesine birini
Ölümü onla yaşamayı onla düşünmek istedik
Ve gecelerin güneşsiz olduğu sokaklarda yürümek
Bağırırcasına isyan etmek hayata
İnsanlara bakarak gülmek istedik
Çok şey istedimedik
Ben hayatı dolu dolu değil
Limitli yaşmayı severim
Dostlarımı bir gün değil
Mezarda unutmak isterim
Gecelerle dost sabahlara düşman oldum
Her güvercin sesinde çilelerim başladı benim
Hep acıdım kendime ama acındırmadım kendimi
Sevmek kelimesini sildim kafamdan
Sevilmek kelimesini zaten bilmiyordum ben
Hep sevmek isterdim bütün herkezi
Hep direnmek isterdim ömre hayata
Herşeye ağlamadan üzülmeden bakmak
Her uçurumda düşerken korkmak isterdim
Rüyalarımda karanlıkları değil sabahları göremek isterdim
Her umutsuzluklarda umutları beklemek
Hep yarına sevgiyle bakmak isterdim
Yaşamanın anlamını yaşantının kavramını bilmek isterdim açıkçası
Kimseyle düşman olmamak herkezle dost olmak isterdim
Dilenciyle dost gariple sırdaş olmak
Kalleşlikleri yok etmek ömürleri uzatmak isterdim
Sevdiklerimi geri getirmek isterdim Mesala
Silahlar barutsuz dünya fedakar olsun isterdim
Ve umutsuzluklarla dolu bahçeme umutlar ekmek isterdim
Seni yazmak isterdim kalbime kafama dilime
ve Unutmak isterdim işgenceli dünyayı
vE azraile teslim olmak isterdim
Ansızın ve hızlı....

Şair: Özgür ßattal