İsyan Şiiri - Veli Can

İSYAN
Sen nerdesin geceler çekilmiyor
Omzuma hüzün çöktü hiç inmiyor
Dertler azılı katil gibi peşimde
İlmiği hazırlamış dört bir yanda anılarla beni boğuyor

Ellerim nasır kapladı ta ki sen dokunduğundan beri suya hasret
Tenimde tenin kokusu kaybolmaya yüz tutarken
Gülüşlerim ayna arkasında kalan eski tarak gibi
Dişleri kırılmış bir köşeye atılmış

Kalbim sende kaldı ne yaptın onu
Sokak ortasında ki çöpe mi attın
Yoksa aşklarının arasında ona da yer mi ayırttın
İsyanım sana ve senle gelen bana hüzünlere

Yazın çıkan orman yangını gibi
İçinde yanan ben
Dışında yanan yalanların sen
Sen ateşte yansan yan ama sen yalansın nerden yanasın
Olmayan şeyle dolu bedeninde ne yansın ki seni ateş bile yakmaz
Sen küflü bir teneke kesiği gibisin bedende ağır ağır
Büyür insanın zamanla
Öldürürsün
İsyanım sana senle gelene
Düşgözlü (veli CAN)