İsyan... Şiiri - Mustafa Karadağ

Aşkının güneşinde güzelleştir duygunu,
Sen her zaman sev onu, etme sakın kaygını,
İki köpek uğruna unutma sen saygını,
Sevgin üstün çıkacak bekleyeceksen eğer.

Sevsen de sevilsen de bırakma hiç gardaşı,
Etrafına iyi bak, gör asıl sırdaşı,
Sevdiğine laf atan şerefsiz arkadaşı,
Unutma, ispatla ders alınacaksa eğer.

Nasıl yürek yanmasın, sevdiğin yad ellerde,
Dedikodu bitmez ki, kötülük var dillerde,
Mertlik yanıp kül olmuş, gider azgın sellerde,
Fırsat verme namerde sıra sendeyse eğer.

Niye karlı sanırsın büyük dağların başı,
Heybetinde sır gizli vardır sabrının taşı,
Zoru gören namerdin gözünden akar yaşı,
Sen kolay yıkılmazsın, yüreğin taşsa eğer.

Yalnız kalacaksın hep, bu yürekle bu yerde,
Sabır elinde ise çare vardır her derde,
Damlayacak bu yolda alnından kan da ter de,
Verecek tek canın var, sonu ölümse eğer.

Namertleredir sözüm, mertliği aşırdınız,
Yürekliler tükenmez, görünce şaşırdınız,
Mustafa’nın sabrını sonunda taşırdınız,
Elbet susacağım ben, bir gün ölürsem eğer.