İsyan Şiiri - Elif Erdem

Bir adım ötede durup da
Kilometrelerce uzakta
Saymaktan bıktıran günlere,saatlere
Ve senden mahsun kaldığım herşeye isyanım...

Sana doyamadan ucup giden zamana,
İstedigini bile bile geriye giden adımlarıma,
İstesem de yanında kalamadığıma
Ve adını koyamadığım bu özleme isyanım...

İçimde kelebekler uçuşturan duygulara,
Pervasız bir delilik veren bahara,
Kimi zaman birbirine takılan bakışlarımıza
Ve gülümseyerek bulmaya calıştığımız cevaplara isyanım...

Sınırlara takılmıs özgürlüğüme,
Bu kadar yakın ve bu kadar uzak bırakan zorunluluklara,
Kalbimdeki ikiye bölünmüşlük duygusuna
Ve kar,güneş tanımayan aksamüstü vedalarına isyanım...

Biraz bizim icin durmasını istedigim dünyaya,
Özlemlerimizin yarattığı suçluluğa,
Sana dokunamamaya,arkandan bakmaya ve ardımda bırakmaya
Ve nihayetinde
Bunların hicbirine aslında hakkımız olmadığından
Sana ve bana bu isyanım...