İsyan Şiiri - Havva Gülbeyaz Coşkun

İsyan
Kalmadı dermanım gelen acıların üzerine.
Bir hüzün çöktü yüreğime
Ağlıyorum derman diye diye
Özlemim hayatın susuzluğu üzerine

Hayat bir anlayabilsen bu bedenimi
Yıkmasan kırmasan yaşlı gözlerimi
Darbeleri sıralama ne olur kaderime
Kısacık ömrüme iki gülücük serpsene

Ben bir fidandım serpildim ışık umuduyla
Ulaşamadığım o ışığın var olduğuna inancımla
yaşadım bunca sene
Kaybolan zamana isyanım işte

Havva Gülbeyaz Coşkun