Kaç kere yatırdım bu bedeni ölümlere,
Ve kaç kere uyandı o karanlık uykusundan.
Anladım ki; işim bedenimle değil,
Yüreğimle, usumdaki düşüncelerimle.
Ölüm; korkum yoktur senden.
Açıp ben denen benlik penceresini,
Aradığım an neden -sonuç ilişkisini,
Anladım ki; beni ben yapan,
Neden -sonuç dengesi.
Bu yürek çeliklendi.
Toplumun pislikleri ve güzellikleriyle.
Şekillendi düşüncelerim,oluştu bendeki öz.
Ve bilseler ki; bedeni hapsetselerde,
Esarete mahkum edemezler bilinçleri.
(27.03.2001)
Kayıt Tarihi : 21.1.2006 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toplumun pislikleri ve güzellikleriyle.
Şekillendi düşüncelerim,oluştu bendeki öz.
Ve bilseler ki; bedeni hapsetselerde,
Esarete mahkum edemezler bilinçleri.
Evet esarete mahküm edemezler... yüregine sağlık yürekten gelenleri satırlara negüzel yansıtmışsınız..Tebrik ederim...sevgiler...
Ali Asker Çataltaş
emeğinize yüreğinize sağlık.
Saygılarımla.
Umut KIYLIK
TÜM YORUMLAR (3)