yavaş öğrenirim
çok az dil bilirim
çok az savaş kazandım
hiç doblo sürmedim
yalnız yemek yerim
-tarçınlı kurabiye tarifini çalmış olabilirim-
sabahları çok ekşiyim
valla ben de bilmiyorum
sana ne katabilirim
ne roma gördüm ne tokyo ne de brüj
vize alamadım çıkamadım odamdan.
sen yokken
bu asık suratı ne allık kurtarır ne ruj
öğrensem de makyaj videolarından
buyur ayıplarımı anlatayım
ben, sen fark etmeden önce
sonra konuşuruz yıllık izni, maaşı
elbet vakti gelince
bu sıralar sadece koşuyorum
boş bankları gorunce
bana pek bir şey kalmıyor
içinden faturaları düşünce
en son ne zaman gittim bi yere
tek başıma kendi isteğimle
aslında yolculukları severim
eğer gündüz saatleri ve trenleyse
-trenle kars turu sözünü unutmadım
unutmak ne kelimeyse-
ya da diyarbakırda beş gün dört gece
güzel bir otel sur içinde
belki de dönmem hiç
kalırım seninle
yetmez bu sefer oda kahvaltı
ultra her şey dahil king size sıkıntı
açık büfe doldur tabağı
yok bu menüde tatlı
sadece acı
Yiğit Can Çapaş
Kayıt Tarihi : 4.3.2024 18:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.