İstemem Gelme Artık Şiiri - Halil Kumcu

Seni fallarda aradım, sordum, bulurum ümidiyle.
Heyhat ki çığlıklarımı yüreğine uçuramadım.
Aşkın duaları kalpten kalbe yolunu bulurmuş,
Adım adım uçtun elimden, ardından bakakaldım.

Üç beş adım kadar yakın, Fizan kadar uzaktaydın.
Uzatsam elim, elindeydi; gözüm gözünde, nefesim nefesinde.
Neden, niçin, için için sızlıyor sol yanım, neden Tanrım?
Yarımım, eksiğim; kanadı kırılan bir kuş kadar çaresiz, hem de.

İnsan hayatı boyunca ne özler, ne de özlenirmiş.
Lades olduğunu bile bile, ne bekler, ne de bekletirmiş.
Seni özlemle bekliyorum, bana lades desen de,
Seni çok seviyorum, seni çok özlüyorum
Diyecek kalbimin her zerresi, kalbine.

İstemem, gelme artık; ben seni beklemeyi sevdim.
Ben seni özlemeyi sevdim.
Her gece saat on ikide gözümden akışını sevdim.

Bilmesen de olur, gelmesen de olur,
Ben seni görmeden de severim.
Senden habersiz, tek başıma…