İstedim ki okuyup, olsun oğlum bir adam;
Onun için onca yıl, her bir yere yolladım!
Onca yılın sonunda, sen olunca bir nadan;
Adamlığın pek kolay, olmadığın belledim.
Ne kurs kaldı ne mektep, gitmediğin bölgede!
Anlı şanlı kim varsa, her hepsine gönderdim.
Cümle âlem şahit ki; rekor kırdın belgede!
Bir okula takarsan; tamam yavrum dön derdim.
Ondan ona gezerken, rekor kırdın şu işte!
Ama asla ve kat’a, tükenmedi bahanen.
Nerde varsa bir hayta, ona uydun gidişte!
İlim irfan değil de; züppelikti şahanen(!)
Eller gitti doğruya, sen yöneldin yanlışa!
Yapma etme dedikçe; her naneye bulaştın!
Yaşın geldi kaçlara, son vermedin yanılışa!
Uyup sakat dostlara, her kerihi dolaştın!
Hiç kesmeden ümidi, gönül, mahzun bekliyor!
Sense halen itliği, yol bellersin be evlat!
Yaşım geldi altmışa, bazen kalbim tekliyor!
Ne yazık ki sen hala, yemektesin türlü halt!
Otuz yılı bu sene, göreceksin malumun!
Lakin başın akılla, tanışmadı nedense!
Değil ona yönelmek; hasmı oldun yolumun!
Senin gibi birine, azdır bence ne dense!
Sonsuz mu ki şu hayat, tapıyorsun ona sen?
Herkes ölüp dururken, kalamazsın bil muaf!
Jetten seri bir hızla, koşuyorsun sona sen!
Yönelmezsen tövbeye; hiç bekleme Haktan af!
Abdullah Toroslu
29.04.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 29.4.2013 11:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!