İşte gidiyorum…
Amansız bir hastalığın pençesinde,
Veda bile etmeden sevdiklerime,
İntihar mavisi gözlerimle,
İşte gidiyorum…
İşte gidiyorum…
Nalân’a salatayı yapamadan,
Bahçeyi güller ile donatamadan,
Verdiğim sözleri tutamadan,
İşte gidiyorum…
İşte gidiyorum…
Yüreğimi türkülere,
Sözlerimi ezgilere,
Veda ederek şiirlerime,
İşte gidiyorum…
İşte gidiyorum…
Vahşi bayırların maralı Nazlı can’ın,
Kancık pusuların belası Bedir han’ın,
Can dostum Rıza’nın
Sürgün yemiş Kayanın
Hasreti çağırdı,
İşte gidiyorum…
Sokaklarda adımı,
Türkülerde yasımı,
Delikanlıca mertçe,
Dökmeden gözyaşımı,
Kurşun gibi, mavzer gibi,
Adam gibi,
İşte gidiyorum…
İşte gidiyorum…
Bırakıp ta sevdiklerimi,
İşte gidiyorum,
Bitti artık ne varsa hayata dair,
İşte gidiyorum,
Belki benim için de bir şiir yazar,
Burhan KARACAN diye bir şair.
Kayıt Tarihi : 1.5.2013 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!