işte bak ey sandalye;
o gelseydi eğer sende oturacaktı.
iki kolunu salıp yanına,
yaslanıp arkasına başını salacak,
gözlerini de dikecekti tavana.
ya da ey masa;
kollarını uzatıp elleriyle dokunacaktı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta