İstanbul, İstanbulum
Çocukluğumu, düşlerimi büyüten şehir
Oyunlarımı, oyuncaklarımı koynunda uyutan şehir
Bir eşi benzeri yok koca cihanda
Kaç şanslı var benim gibi dünyada?
Bir ayağım Avrupa'da, bir ayağım Asya'da.
O kutsal şehir ki, Peygamber'in övgüsünü almış
Sultan Fatih'ten en güzel yadigar bize İstanbul kalmış
Güzelim camilerim İstanbulumun süsü, oyası
Susmasın ezanlarım
O ezanlar ki, yüreğimin duası
Her bir köşesi evliyalar türbesi
Topkapı sarayı kutsal emanetler hazinesi
Ayasofya, Yerebatan, Hisarlar, Dolmabahçe Sarayı
İşte en büyük gözdelerden Sultan Ahmet Camii
Ve bir gelin gibi yeniden süslendi Kızkulesi.
Her yerini anlatmaya yetmiyor
Yüreğimin sesi,gönlümün kelimesi.
İstanbul, İstanbulum
Gözbebeğim, göznurum
Görenler sana hayran olur, meftun olur biliyorum
Seni hiç görmeyenler bir kez olsun görsünler
Hakk'a yürürdüğüm zaman beni İstanbul'da gömsünler.
(İstanbul, 04.10.2002)
Miyaser GülşenKayıt Tarihi : 29.4.2005 13:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)