İstanbullu yazılar... Şiiri - Leadri Leadri

Sıcağı dişleri ve düşleri terleten

Ülkemin hem güneyi hem doğusu

Ömrümün güney doğusunda

Esmer suretim değdi dünyaya

Yıldızlara aşinalığım hatta aşka sıcaklığımın varisi

Yaşlılığımın çocuk olma hevesi

Çocukluğun ve yaşlılığın ertesi

Koynumdaki goncaların nefesi

Toprak damlı evlerinde bir çay molası

Annemin yaprak sarması

İçli köfte ve salata arası

Çocukluğun kıyamet yarası

Sonra daha büyümenin çaresi bulunmadan hayal edilen,

Hayallerle dolu, hayaller ülkesi

İstanbul …

Ne de güzeldir adın…

Çok dokunur insana dalgasız bir deniz İstanbul da

Klakson sesleri arasında yakası sararmış önlükler içinde

Mavi çocuklar

İstanbul’un hüviyetidir sisli havalar

Sonra bir aşk telaşı büyüme hazzı

Gri duvarlarda anlamsız yazılar

Defter arkası kıyak cümleler

Ve fotoğraflar o kadar fiyakalı olmayacaktır,

Çünkü megapixeller arttıkça, azalacaktır gülüşlerin sadeliği

Raylar üzerinde kısa uykular

Geleceği durağa kadar saf kalanlar

Ve mesai başlangıcı

Pembe rüyaların bitişi

Bir düdük ile son bulur kısa bir arada yaşananlar...

Ve ağzında düdük şakaklarında kar

Amaç biletsiz öğrencilerle bir heyecan yaşamak değil

Ay sonu bakkalın borcunu kapatmak olan biletçi amcalar…

Ve kara gözlerine umut misafir etmiş, yorgunluğun yanı sıra misafirperver

100 simidi bitirmek niyetiyle sabahçı, elleri bereket nasırlı

Yüzü esmer,bahtı esmer, çoğu doğuştan buralı

Aslını unutmuş ne çocuk olma nede büyüme telaşı

Simitçi Çocuklar…

İstanbul’un hüviyetidir sisli havalar

Herkesin cebinde bir tutam umut biraz tütün kırıntısı

Yüzler utangaç, hayaller safran sarı

Ve hiçbir şey eritemeyecek çocukluğumuzda bu koca şehre yağmış olan karı

Sonra aşk telaşı, şiirler olmamış sevgililere

Avuçlarına hohlayan üşümekten ziyade

Tutulacak diye bir ay parçası tarafından

Sıcak olsun eller hesabı,

Arkadaşıyla ortak kullandığı ağır parfüm kokusuyla

Emanet olmasına rağmen kıyak bir ceket ile

Parkta çok önceden rezerve edilmiş

Kıç donduran bank üzerinde

Elele tutuşmuş, üşümelerini birbirlerinde saklayan

Sevdalılar…

İstanbul’un hüviyetidir sisli havalar

Ağız dolusu yalanlar

Umut edenler öldü umutsuzdur geriye kalanlar

Kızgın, ağzında küfür dolu naralar

Anlaşılmaz bunca şeye rağmen İstanbul’a duyulan aşklar

Ülkemin güneyinden ve biraz da doğusundan doğdu bu cümleler

Belki bir daha hiç güneydoğusu olmayacak ömrümün

Lakin İstanbul kadar fiyakalıdır sevdası gönlümün

Ve gönülden süzülür bu yazılar

Bilirim İstanbul’un hüviyetidir sisli havalar

Biraz sis, biraz aşk, biraz sitem, biraz telaş, biraz İstanbulludur bütün yazılar…